كودكي و جواني (۱۸۵۳–۱۸۸۰)
ونسان ون گوگ در سي‌ام ماه مارس سال ۱۸۵۳ در زوندِرت[۳]؛ روستايي نزديك شهر بردا در استان برابانت شمالي هلند،[۴][۵] نزديك مرز بلژيك به دنيا آمد. او بزرگترين فرزند زنده مانده آنا كورنليا كاربنتوس و تئودوروس ون گوگ بود. پدر و پدر بزرگش كشيش بودند و سه‌تا از عموهايش دلال آثار نقاشي. اسم پدربزرگ و عموي او نيز ونسان بود كه به او «عمو كنت» مي‌گفت. همچنين ونسان نام برادر بزرگ‌تر وي و فرزند اول خانواده بود كه چندي پس از تولد و يك سال قبل از تولد ونسان درگذشته بود. برادر محبوب و حامي‌اش تئودوروس ون گوگ، ملقب به تئو، چهار سال بعد از ونسان در ۱ مه ۱۸۵۷ به‌دنيا آمد. سپس خانواده ون گوگ داراي چهار فرزند ديگر شد، يك پسر به نام كور و سه دختر به نامهاي آنا، اليزابت و ويل. ونسان اغلب كودك ساكت و آرامي بود.
در سال ۱۸۶۰ وارد دبستان روستاي زوندرت شد. جايي كه يك كشيش كاتوليك به ۲۳۰۰ دانش‌آموز درس مي‌داد.
از سال ۱۸۶۱ همراه خواهرش ويل در خانه تحت تعليم يك معلم خصوصي بود تا اين‌كه در سال ۱۸۶۴ به يك مدرسه شبانه‌روزي به نام سنت پرولي[۶] در زونبرگ[۷] رفت. دوري از خانواده او را افسرده مي‌كرد و اين مسئله را در بزرگ‌سالي نيز عنوان كرد. در سال ۱۸۶۶ به يك دبيرستان به نام ويلن كلس[۸] در تلبوري[۹] رفت و در آن‌جا تحت نظر كنستانتين هايزمن، كه در پاريس به موفقيت‌هايي رسيده بود، اصول اوليه طراحي را آموخت.
در سال ۱۸۶۸ ونسان ناگهان به خانه بازگشت؛ بعدها در نامهاي به تئو سال‌هاي اوليه خود را اينگونه توصيف مي‌كند: «دوران جواني من تيره و سرد و بي‌حاصل بود».
برچسب: ،